ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΤΟΥ ΓΗΡΑΤΟΣ, ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙ ΠΟΤΕ ΚΑΛΛΟΝΗ ΜΟΥ, ΠΟΥ ΠΟΝΟΥΝ, ΟΣΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΩ ΝΑ ΔΩ ΜΕΓΑΛΑ ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΦΥΤΕΨΩ, ΣΤΟ ΚΤΗΜΑ ΠΟΥ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΡΕΙ.
Σε έναν πύργο της Βαβέλ ζούμε καλή μου! Μην αντιδράς μ'εκνευρισμό.Ο καθένας έχει τα δικά του.'Αλλοτε μεγαλύτερα...άλλοτε μικρότερα.Τα προβλήματα δεν έχουν μέτρο.Είναι διαφορετικό γι αυτόν που τα βιώνει. 'Ομορφα τα λές!Η σύντομη κραυγή σου εμένα μου αρέσει...λέει πολλά!Σε χίλιες σκέψεις σε σκορπίζει. Μ'αρέσει αυτό που έγραψες τώρα! Είναι η σκέψη που τελευταία με στοιχειώνει.Δε μ'ενοχλεί το τέλος της σάρκας.Μ'ενοχλεί που κάποια όνειρα...μικρά(βλέπεις μεγάλα δε με παίρνει πια να κάνω)δε θα προλάβω να τα δω να γίνονται πραγματικότητα! Καλό σου βράδυ!
2 comments:
Σε έναν πύργο της Βαβέλ ζούμε καλή μου! Μην αντιδράς μ'εκνευρισμό.Ο καθένας έχει τα δικά του.'Αλλοτε μεγαλύτερα...άλλοτε μικρότερα.Τα προβλήματα δεν έχουν μέτρο.Είναι διαφορετικό γι αυτόν που τα βιώνει.
'Ομορφα τα λές!Η σύντομη κραυγή σου εμένα μου αρέσει...λέει πολλά!Σε χίλιες σκέψεις σε σκορπίζει.
Μ'αρέσει αυτό που έγραψες τώρα! Είναι η σκέψη που τελευταία με στοιχειώνει.Δε μ'ενοχλεί το τέλος της σάρκας.Μ'ενοχλεί που κάποια όνειρα...μικρά(βλέπεις μεγάλα δε με παίρνει πια να κάνω)δε θα προλάβω να τα δω να γίνονται πραγματικότητα!
Καλό σου βράδυ!
Post a Comment